Ik heb een vriendin, ze is yogajuf. Ze is goed in rust in je lijf, spanning en ontspanning, ademhalen, aarden en ontaarden.
Zelf doe ik al jaren wel of niet aan yoga, het gaat bij mij op en neer. Ik vind het een prettige manier om in beweging te blijven en om tijdens de ontspanning mijn gedachtes te laten gaan. Soms is het een momentje voor mezelf, lekker thuis met mijn yoga app. Soms doe ik graag mee met de lessen van mijn vriendin.
Een jaar geleden waren er veel artikelen over dat pottenbakken wel eens het nieuwe yoga zou kunnen zijn. Nu ben ik er van overtuigd dat er zeker overeenkomsten zijn. Als je aan het draaien bent op de draaischijf moet je je aandacht in het hier en nu houden. Je wordt volledig in beslag genomen door die ene handeling. Je hebt geen tijd meer om na te denken over van alles en nog wat. Ben je even afgeleid ? Dan vliegt je potje graag uit de bocht. Klei is behoorlijk eigenwijs en het duurt nou eenmaal lang totdat je het onder de knie hebt. Als je je volle aandacht hier niet bij houdt, word je meteen afgestraft. Als je bezig bent met je handen moet je namelijk ook accepteren dat wat je wilt, niet altijd meteen lukt.
Werken met je handen gaat ook heel erg over het proces. Net als bij yoga of schilderen gaat het om het doen van de beweging of handeling. Het is een balans tussen spanning en ontspanning, denken en voelen, creëren en loslaten.
We zijn door de corona met zijn allen in een soort vertraging terecht gekomen. Geen heen en weer gehaast naar sport of kantoor. Even geen klokritme meer.
Ik ben meer gaan tuinieren en zonder leerlingen ben ik zelf weer meer gaan kleien. Laatst besefte ik, toen ik probeerde om de modder en klei van mijn handen te wassen, dat ik eigenlijk de hele dag met mijn handen in de aarde had gezeten. Dat is zeker geaard.
Nu de maatregelen weer losser zijn, kunnen we deze vertraging dan vasthouden? Voor mij is het heen en weer rijden naar school en sport al weer begonnen. Ik ben weer allemaal workshops aan het bedenken voor deze zomer zonder vakantie. Heerlijk, en ik heb er veel zin in. Maar belangrijk is het wel om te proberen de vertraging vast te houden en te blijven letten op het proces.
Anders dan bij yoga, komt het proces in pottenbakken terug in een zichtbaar resultaat. Dat is meteen het mooie van handgemaakte items in je huis: of je ze nu zelf hebt gemaakt of niet, ze hebben altijd een verhaal.
Wil je af en toe even zoeken naar vertraging dan zijn klei en yoga een krachtige rem. Dan mag er daarna met volle aandacht weer iets groeien.
